هیچ کس نیست که در کوی تواش کاری نیست

هر کس آنجا به طریق هوسی می آید

سلام دوستان

چند وقت پیش دکتر رستمی نژاد عزیز بهم زنگ زدن و گفتن که قراره کارگاهی 3  روزه راجع به تکنولوژی آموزشی برای یکی از سازمان های کشورمون برگزار کنند و به من هم گفتن که یه روزش رو من به جای ایشون برم و مباحثی رو ارائه کنم. ما هم رفتیم و مباحثی رو مطرح کردیم. مخاطب های کارگاه که اکثرا کارشناس ارشد بودن (البته دکتر هم داشتیم) مسئولین و معاونین و کارشناسان آموزش سازمان هاشون بودن. اکثر هم میان سال بودن.

خلاصه ما هم رفتیم و با اشتیاق شروع کردیم به ارائه مباحث مرتبط به تکنولوژی آموزشی، طراحی آموزشی و رسانه های آموزشی, البته سعی کردم مباحثی رو که بیشتر براشون کاربرد داره ارائه بدم. طبق مراحل آموزشی بیان شده توسط گانیه اولین مرحله از هر آموزشی جلب توجه هستش و مدرس و معلم باید بتونه نظر مخاطب رو نسبت به موضوع جلب کنه و اون رو مهم جلوه بده،نشون دادن کاربرد موضوع به یادگیرنده و مخاطب برا رسیدن به این هدف  هم خیلی مهمه، این که به اصطلاح یادگیری موقعیتی باشه, موقعیت رجعی این یادگیری کجا خواهد بود، من کجا و چه زمانی این چیزی رو که دارم یاد می گیرم به کار خواهم برد و...

تو تدریس و ارائه خیلی مهمه که مدرس بتونه ارتباط برقرار کنه با یادگیرنده, وقتی یادگیرنده می پذیره که شما چیزی می دانید که او نمی داند توجه ش رو به شما می ده, وقتی واقعا شما می خواهید یک چیزی رو به یادگیرنده یاد بدید و خودتون هم به ارزشمند بودن اون موضوع واقفید یادگیرنده برا شما و برا موضوعتون ارزش قائل می شه. چون شما براش احترام قائل اید، چون وقتش رو تلف نمی کنید، چون دارین با هم لذت می برین, لذت یادگیری و آموزش.

و واقعا چقدر قشنگ گفته شده که:

درس معلم ار بود زمزمه محبتی  جمعه به مکتب آورد طفل گریزپای را

خلاصه کارگاه اون روز بعد از کلی بحث تموم شد و یه نکته جالب هم که برام داشت ابراز علاقه مخاطبین اون کارگاه برا ادامه تحصیل و خواستن منابع ارشد و دکتری رشته تکنولوژی آموزشی بود و این نشون می ده که چقدر رشته کاربرد داره و می تونه روش کار بشه...

بهترین ها براتون